© تمام حقوق این سایت متعلق به سانیا آکادمی می باشد.
هیچ محصولی در سبد خرید نیست.
هیچ محصولی در سبد خرید نیست.
فریدا کالو دی ریورا در 6 ام جولای سال 1907 در مکزیک به دنیا آمد. این نقاش مکزیکی تخصصص اش در پرتره هایی با موضوعاتی مانند هویت، بدن انسان و مرگ بود. گرچه خود منکر میشد ولی دیگران او را یک سوررئالیست (فراواقع گرا) می دانستند. البته کالو علاوه بر نقاشی هایش، بیشتر به خاطر ازدواج اش با دیگو ریورا، نقاش مرد، مشهور شد.
کالو از پدری آلمانی مجارستانی تبار و مادری مکزیکی تبار و بومی آمریکا متولد شد. بعدها، در دوران حرفه ای هنری خود ، کالو هویت خود را کشف کرد و اغلب اجداد خود را به صورت دوتایی متضاد نشان می داد: طرف مستعمره اروپایی و طرف بومی مکزیکی.
گرچه کالو برخی از کلاسهای طراحی را گذراند، اما بیشتر به علم علاقه داشت و در سال 1922 با علاقه به تحصیل در رشته پزشکی وارد مدرسه ملی مقدماتی مکزیکوسیتی شد. در آنجا او با ریورا ملاقات کرد که روی دیوارنگاری سالن مدرسه کار می کرد.
در سال 1925 کالو با اتوبوس تصادف کرد و به شدت مجروح شد. به گونه ای که باعث شد تا فریدا در طول زندگی خود بیش از 30 عمل جراحی را پشت سر بگذارد.
کالو در دوران نقاهت خود شروع به آموختن نقاشی کرد و بیشتر کتاب استادان قدیمی را می خواند. کالو در یکی از نقاشی های اولیه خود “پرتره خود با پوشیدن لباس مخملی” در پس زمینه ای تیره با امواج غلیظ را ترسیم کرد.
گرچه این نقاشی نسبتاً انتزاعی است، مدل سازی نرم کالو از چهره خودش نشان دهنده علاقه او به رئالیسم است. همچنین گردن و انگشتان بلندش به طرز اغراق آمیزی علاقه او را به نقاشی های ایل برونزینو نشان می دهد.
پس از بهبودی، کالو به حزب کمونیست مکزیک (PCM) پیوست؛ جایی که بار دیگر با ریورا ملاقات کرد. فریدا برخی از کارهای خود را به ریورا نشان داد و ریورا او را تشویق کرد تا به نقاشی ادامه دهد.
بلافاصله پس از ازدواج با ریورا در سال 1929 ، کالو سبک شخصی و نقاشی خود را تغییر داد. او شروع به پوشیدن لباس سنتی Tehuana کرد که علامت تجاری او شد. این لباس شامل یک روسری گلدار، یک بلوز گشاد، جواهرات طلا و یک دامن بلند بود.
نقاشی او فریدا و دیه گو ریورا در سال 1931 نه تنها لباس جدید او بلکه علاقه جدید او به هنرهای محلی مکزیک را نشان می دهد. موضوعات مسطح تر و انتزاعی تر از موضوعات قبلی او هستند.
ریورای بلند قد در سمت چپ تصویر ایستاده است و با یک پالت و برس، وسایل حرفه خود را در دست دارد. در واقع او به عنوان یک هنرمند مهم ظاهر می شود. در حالی که کالو که در کنار او ریز اندام و کمرو است و پوستی تیره تر از کارهای قبلی خود دارد که نشانه ی یک همسر سنتی مکزیکی است.
فریدا چندباری از دیگو ریورا باردار شد اما هر بار به سقط جنین منجر شد. متاسفانه فریدا به علت تصادف سختی که با اتوبوس داشت، نمی توانست بچه دار شود. چند تابلوی مشهور از کالو از این دوران به جای مانده است که در آن ها خودش، جنین، رحم و خون به نمایش کشیده شده اند.
در سال 1933 میلادی کالو و ریورا به مکزیک بازگشتند و در خانه ای تازه ساخته شده شامل فضاهای جداگانه که با یک پل به هم متصل میشد، زندگی کردند.
این اقامتگاه محل تجمع هنرمندان و فعالان سیاسی شد و این زوج میزبان افرادی مانند لئون تروتسکی و آندره برتون، یکی از سوررئالیست های برجسته ای بودند که از کارهای کالو حمایت می کرد.
برتون مقدمه بروشور اولین نمایشگاه شخصی کالو را نوشت و او را یک سوررئالیست خودآموخته توصیف کرد. این نمایشگاه در سال 1938 در گالری ژولین لوی در نیویورک برگزار شد و موفقیت بزرگی به همراه داشت.سال بعد کالو برای نشان دادن آثار خود به پاریس رفت. در آنجا او بیشتر سوررئالیست ها را ملاقات کرد.
1- THE TWO FRIDAS
سال : 1939
2- SELF-PORTRAIT WITH THORN NECKLACE AND HUMMINGBIRD
سال : 1940
3- THE WOUNDED DEER
سال : 1946
4- ROOTS
سال : 1943
5- SELF PORTRAIT WITH CROPPED HAIR
سال : 1940
در سال ۱۹۵۳ پزشکان به دلیل وخامت بیماری قانقاریا مجبور شدند یکی از پاهای فریدا را قطع کنند. فریدا که یک سال آخر عمرش را بر صندلی چرخدار میگذراند، برای تحمل دردهای جسمی و روحی به اعتیاد روی آورده بود.
در نهایت فریدا کالو در ۱۳ جولای ۱۹۵۴ در حالی که تنها 7 روز از تولد 47 سالگی اش گذشته بود، به دلیل انسداد جریان خون درگذشت.
نظرات